6 vragen aan Tim Mulder

Tim mulder is beleidsmedewerker directie Maatschappelijke Ondersteuning op het ministerie van VWS.

Hoe ben je op deze positie van beleidsmedewerker op het onderwerp ouderenmishandeling terecht gekomen? Wat maakt het werken voor ouderen voor jou zo boeiend / speciaal?

Vroeger als klein jongetje was er niet een specifiek moment waarop ik dacht: weet je wat ik doe, later word ik beleidsmedewerker! Toch is de route naar deze positie toe voor mij zelf uiteindelijk wel een logische geweest. Om een klein stapje terug te doen: van oorsprong kom ik meer uit het jeugddomein. Gestart via een studie forensische orthopedagogiek, een bijbaan op een zorgboerderij en na mijn studie eerst bij de Augeo Foundation gaan werken, later bij de Raad voor de Kinderbescherming en nu sinds ruim een jaar bij het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Stapsgewijs minder gericht op individuele casuïstiek en meer op hoe beleid en inhoudelijk onderzoek kunnen bijdragen aan alles wat op de werkvloer gebeurd.

Het thema geweld in afhankelijkheidsrelaties (beleidstaal voor alles rondom geweld in huiselijke sfeer) is daarmee bekend terrein, al gold dat voor ik bij VWS kwam minder voor ouderenmishandeling. Wat mij heeft gegrepen bij deze specifieke problematiek is hoe het zowel veel parallellen heeft met geweldsproblematiek bij kinderen en volwassenen, maar tegelijkertijd ook echt een eigen dynamiek heeft. Wat als een oudere bijvoorbeeld wordt geslagen door haar zoon, maar tegelijkertijd ook een steunpilaar is onder het kleiner wordende sociale netwerk van de oudere? Hoe intervenieer je daar in, waar doe je goed aan?

Wat is het schrijnendste wat je ooit hebt meegemaakt/gehoord  met deze doelgroep?

In het verlengde van deze specifieke dynamiek rondom ouderenmishandeling, valt voor mij ook financiële uitbuiting op. Dat zijn vaak ook hele schrijnende verhalen waarbij om financiële redenen de kwetsbare situatie van ouderen wordt uitgebuit. Verhalen als “ja mam, het klopt dat het altijd zo bloedheet wordt thuis in de zomer, maar nu nieuwe zonwering kopen is zonde van het geld, je kunt er toch maar twee jaar van genieten”, bedoeld om de erfenis zo groot mogelijk te houden, vind ik echt pijnlijk. Of situaties waarin één kind de financiën beheerd van zijn ouders en dat naar goede tevredenheid lijkt te gebeuren, tot er plotseling aanmaningen op de mat vallen en broer of zus tot zijn schrik ziet dat de financiën blijkbaar voor hele andere doeleinden werden gebruikt.

Welk succes heb je gehad in de aanpak van ouderenmishandeling (casus en/of beleidsniveau)

Wat de precieze resultaten zijn gaan we deels nog zien (project loopt nog), maar waar ik trots op ben is de zogeheten ‘expertpool’ die we vanuit VWS samen met de VNG hebben opgezet en wordt uitgevoerd door Regioplan. Insteek van dit project is om gemeenten die de lokale aanpak van ouderenmishandeling willen verbeteren, maar daar zelf onvoldoende aan toe komen, gebruik kunnen maken van experts met veel kennis en ervaring. Deze expert helpt de gemeente vervolgens concreet op weg, waarbij de rekening door ons wordt betaald. Deze werkwijze is een experiment en we zijn erg benieuwd naar de resultaten en reacties van gemeenten, experts en iedereen die verder betrokken is geweest.

Welk thema binnen OM heeft jouw grootste interesse en waarom?

Interesse is voor de buitenwereld altijd een wat ongelukkige woordkeuze als het om dit soort problematiek gaat, maar als professionals onder elkaar snappen we elkaar. Persoonlijk ga ik hier voor het thema financiële uitbuiting, omdat dit zoals gezegd echt iets specifieks is dat bij ouderenmishandeling hoort en ook nieuwe ketenpartners met zich meebrengt. Zo kom je banken en notarissen niet direct bij andere geweldsvormen tegen, maar kunnen zij juist hier een belangrijke rol spelen met bijvoorbeeld vroegtijdige screening en alertheid onder hun medewerkers. Heel boeiend om met deze partners samen te werken op dit thema.

Wat is jouw grootste wens als het gaat om de aanpak van OM?

Onder het mom van ‘wereldvrede’ zou ik willen zeggen dat ouderenmishandeling idealiter niet meer zou bestaan, maar dat is vrees ik een illusie. Afgedaald naar de realiteit zou mijn grootste wens zijn om de onderlinge samenwerking nog verder te verbeteren en dit net zo vanzelfsprekend te maken als rondom bijvoorbeeld kindermishandeling het geval is. Dat is met de Expertpool precies ook waar we op inzetten en ik ben heel benieuwd welke belangrijke lessen we uit dit project kunnen trekken. Daarnaast staat ook de verbetering van de verbinding met de vele Lokale Allianties die ons land rijk is hoog op mijn lijstje: hoe kunnen we elkaar versterken, wat hebben we van elkaar nodig en hoe geven we dat goed vorm?

Wat is een van de punten die echt verder opgepakt moet worden of verder ontwikkeld moet worden.

Een beetje in het verlengde van de vorige vraag: rondom kindermishandeling hebben we de beschikbaarheid over relatief veel data en cijfers. We weten lang niet alles, maar dat onderzoeksveld lijkt groter en er wordt ook meer periodiek onderzoek gedaan dan rondom ouderenmishandeling het geval is. Daar wordt achter de schermen zeker ook gewerkt, al zit daar zeker nog ruimte voor verbetering!